Een flinke klim door Blanca begon met een wandeling naar Mirador Alto de Bayna, een prachtig uitkijkpunt dat je zicht geeft over de rivier Segura en Embalse de Ojos. Hierna maakte ik een wandeling door het park Cuveus, dat langs het water en de sportvelden loopt. Toen werd het tijd voor Castillo de Blanca met prachtig uitzicht over de bergen. Het kasteel stamt uit de islamitische tijd, zo rond de 12e eeuw, en werd gebruikt voor de verdediging van de vallei.
Hierna liep ik twee mensen achterna, waardoor ik via een smal rotsachtig paadje uitkwam bij Virgen Blanca. Dit beeld is een initiatief van een aantal christelijke cursisten uit Blanca. Het idee is dat de moeder leiding geeft aan het leven in de gemeente. Je ziet op het beeld dan ook een moeder die haar kindje vasthoudt. Hierna zag ik de kerk van San Juan, gebouwd op een Moorse moskee in 1508 en voorzien van een barok uiterlijk, door naar het centrum. Daar kwam een groep mensen met tromgeroffel aan, waaronder iemand in een witte jurk. Ik wens hun veel geluk in de liefde! Hierna ben ik even de winkeltjes ingegaan en kwam ik nog een mooie muurschildering tegen. Bij het kasteel hing een plattegrond van bezienswaardigheden, dus daar wil ik binnenkort nog een keer naartoe lopen. Maar eerst wandelen naar Ojos.
Via kronkelwegen en de autoweg liep ik richting Ojos, langs mooie kwekerijen van limoenen en citroenen. Toen de weg naar rechts draaide, zag ik het Zapatero Ravijn-aquaduct van de Acequia del Arte. Dit zorgde ervoor dat de boeren in Blanca via een pomp van La Turbina (26,80 meter) water konden kanaliseren, waardoor de Huerta del Campillo kon worden bevloeid.
Daarna zag ik een enorme boom, omringd door zes stenen bankjes die elk een stad in de encomienda vertegenwoordigen. Het is een eerbetoon aan de Moorse samenleving die heeft bijgedragen aan de vorming van wat nu de Ricote-vallei is. Destijds was de grote boom een ontmoetingsplaats waar iedereen samenkwam.
Hierna kwam ik bij de Azud de Ojos, een stuwmeer en een dam in de rivier de Segura in de regio Murcia. De dam is in 1978 aangelegd om de rivier te reguleren en elektriciteit op te wekken. Hierdoor is een nieuw landschap ontstaan met watervogels, reigers, eenden en wandelpaden met uitzichtpunten.
Bij aankomst in Ojos ben ik het eerste café gaan opzoeken voor een lekker glas koude cola – man, wat was ik daar aan toe! Ik gaf mijn laatste contante geld uit en kon gelukkig op de terugweg bij dezelfde mensen nog pinnen voor een fles water, superlief! Omdat ik nog meer dan een uur moest teruglopen, ben ik de mensen van bar Los Pinos super dankbaar. Ga dus zeker eens daar iets eten of drinken en steun deze warmhartige mensen met hun bedrijf.
In het dorp waren nog veel slingers te zien van het feest El día de la Cohetada de Ojos (de dag van het vuurwerk van Ojos). Heel het dorp en de omgeving zamelen dan geld in om er de mooiste feestdag van te maken. Wil je het meemaken, ga dan op 28 augustus naar het dorp.
Na het bekijken van het kleurrijke dorp en de tekeningen ben ik doorgegaan naar het park Paseo de las Palmeras, waar een mooie brug staat, veel groene planten te zien zijn en je heerlijk langs de rivier Segura kunt zitten. Ik liep een heel stuk door hoog riet waar dieren tussen de planten verscholen zaten. Omdat ik niet wist welke soorten hier leefden (beren?), was ik niet al te gerust toen ik een bruin gevaarte tussen het riet zag. Na een harde gil van het dier bleek het een hert te zijn. Met een bonkend hart liep ik terug richting het café om even tot rust te komen en mijn weg terug naar het huisje te maken.
Het was een mooie, bijzondere wandeling.
Reactie plaatsen
Reacties